Zincirlik ne kadar derinse, zincir ve ırgat sistemi o kadar iyi çalışır.

Bu yüzden zincirliğin derin olması, taban yüzeyinin en az 45 dereceden fazla bir eğime sahip olması istenir. Bu sayede derin olan çukura kendi ağırlığı ile düşen zincir kavaletada rahatlıkla çalışır.

Sık yapılan yanlışlardan birisi, mümkün olduğu kadar uzun zincir alıp, zincirliği tıka basa doldurmaktır. Bu durumda yeteri kadar yüksekten düşemeyen zincir, ırgatla vira edilmesi anında kavaleteya sarılır veya sıkışır.

Zincirlik teknenin rutubetli yerlerinden birisidir. İçinde çekiç, pense gibi el aletleri bırakılmamalıdır. Kısa sürede paslanırlar.

Zincirliğin dibindeki frengi delikleri genelde şaşırtmalı yapılırlar. Bu sayede zincirlik içine kaçan pislikler ya da benzeri yumuşak dokuların tahliyeye engel olmasının önüne geçilmiş olur.

Zincirliğin ön kabinlerle iştiraki varsa bile kapağının sızdırmaz olması, izolasyonunu çok iyi durumda olmasına dikkat etmek gerekir.

Hırça Mapası

Zincirin en sonunda, demirle beraber olan tüm ağırlığı tekneye bağlayan sabit bir düzenek olmalıdır. Bu kuvvetli bağlantı noktasına hırça mapası denir.

Genelde birkaç kat yapılmış inceler veya sağlam bir tek kat, kuvvetli ve dayanıklı halat ile mapaya bağlanan zincirin son baklası ile iştiraklendirilir. Bu iştirakte kavaletadan geçecek ve kolaylıkla açılacak bir kilit kullanılmalıdır ya da zincirin son halkasına bir kropi yapılabilir.

Söz konusu halatın mapa ne kadar derinde olursa olsun düğümün kolaylıkla, eğilmeden açılması için uzun olması uygun olur.

Bağlantı ve halat her sene kontrol edilerek çürüme ve gevşeme olmadığı teyit edilmelidir.

{{-}}